Awiting pampamanhid

Oktubre pa lang ngunit pinatutugtog na naman
Ang mga pampamanhid sa kaluluwa ng tanan
Malapit na raw kasi ang araw ng kapaskuhan
Di pa man nag-uundas, tayo raw ay magbigayan
Habang may pagsasamantala pa rin sa lipunan!

Awiting pampamanhid upang mapukaw ang masa
Upang problema'y makalimutang pansamantala
Upang makahiram ng pansamantalang ligaya
Paalalang mag-ipon ng pangregalo sa sinta
Awitin ng komersyalismo upang makabenta

Kahit kapakuhan, may pagsasamantala pa rin
Pampamanhid lamang ang panahong iyon sa atin
Ang pribadong pag-aaring sanhi ng hirap natin
Ay nariyan pa't obrero't dukha'y mahirap pa rin
Sanhi ng hirap na ito'y dapat nating wasakin

Pag kapaskuhan, tigil-putukan ang lupa't tuktok
Matapos ang pasko'y banatan na naman sa bundok
Di pa rin malutas ang sanhi ng dusa't himutok
Hangga't may pribadong pag-aaring sanhi ng lugmok
Ang pribadong pag-aaring sinasamba ng ugok!

Oktubre pa lang, awiting pampamanhid na'y hatid
Magmahalan daw tayo't magturingang magkapatid
Habang patuloy ang tokhang, buhay ay pinapatid
Habang pribadong pag-aari'y sandata ng ganid
Habang kapwa'y pinapaslang, sa lagim binubulid.

- gregbituinjr.

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Kwento: Minsan, sa isang demolisyon

Aba'y igalang ang kababaihan, kahit sa dyip

Marami nang namatay sa sakit, di sa gutom