Kwento ng isang utangero

Kwento ng isang utangero

ayokong buhay ko'y gugulin sa pagbabayad lang
ng noong kabataan ko'y kung anu-anong utang 
kaya pinanindigan ko nang huwag mangungutang
kung di tiyak na sa takdang oras ay mabayaran

dahil nakasalang sa utang ay mismong dignidad
at ang iyong salita kung di ka makapagbayad
tiyak na sa kahihiyan, sarili'y malalantad
higit pa sa katawang katanghalian binilad

talagang kayod kalabaw, trabaho ng trabaho
sa pagbabayad ng utang nakatuon ang ulo
pinapatay ang katawan mabayaran lang ito
di na madama ang esensya ng buhay sa mundo

limang taon, sampung taon, di pa bayad ang utang
pakiramdam niya, buhay niya'y palutang-lutang
nabubuhay lang siya sa pagbabayad ng utang
pulos pagtitipid hanggang bumigay ang katawan

sino na ngayong magbabayad ng kanyang inutang?
ang kanyang asawa't anak bang walang kinalaman?
paano sila kung kunin siya ni Kamatayan?
ang ganitong trahedya'y paano maiiwasan?

- gregoriovbituinjr.

* litratong kuha ng makatang gala habang naglalakad kung saan-saan

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Kwento: Minsan, sa isang demolisyon

Aba'y igalang ang kababaihan, kahit sa dyip

Marami nang namatay sa sakit, di sa gutom